Zestig jaren geleden, op 16 Mei, 1960, de jonge Amerikaanse fysicus Mayman ontwikkelden met succes de eerste laser in menselijke geschiedenis, de robijnrode laser, die licht met één enkele frequentie en een hoge concentratie van richting kan produceren. Het is één van de vier belangrijkste uitvindingen in de 20ste eeuw die zo beroemd kan zijn zoals kernenergie, halfgeleiders en computers, en heeft een diepgaande invloed op de ontwikkeling van de menselijke maatschappij. om deze belangrijke historische gebeurtenis te herdenken, kondigde Unesco in 2018 aan dat de geboortedag van de laser, d.w.z., 16 Mei elk jaar, als „Internationale Dag van Licht“ zal worden aangewezen.
De laser is het licht dat door de opgewekte deeltjes in de atomen van bepaalde substanties wordt uitgezonden. Het is verschillend van gewoon licht. De lichte golven die door het worden uitgestraald hebben dezelfde fase, de frequentie en de richting van trilling. De Engelse naam van de laser is „Laser“, die de afkorting van de eerste brief van elk woord in Engelse Lichte Versterking door Bevorderde Emissie van Straling is. Als het in Chinees wordt verklaard, betekent het „lichte versterking door bevorderde emissie“, die eigenlijk op het laser het Werk principe wijst.
De lasers zijn verschillend van gewone lichtbronnen, die hoofdzakelijk in drie aspecten worden weerspiegeld: Eerst, heeft de laser goede gerichtheid en hoogst geconcentreerde energie. Het licht dat door de gewone lichtbron wordt uitgezonden is uiteenlopend, onder ogen ziend in alle richtingen, terwijl de divergentiehoek van de laser uiterst klein is. Men zegt dat de mensen lasers gebruikten om de maan in de jaren '60 (de spiegel op de maan werd verlaten door de Verenigde Staten toen het op de maan) landde te verlichten en naar de aarde terugkeren. Dientengevolge, toonde de vlek op de oppervlakte van de maan een straal minder dan 2 kilometers. Bovendien omdat de fotonen die door de laser worden uitgezonden in een zeer kleine ruimte kunnen worden geconcentreerd, is de energiedichtheid uiterst hoog, zodat kan de sterke laser op hoge temperatuur van honderden miljoenen graden Celsius zelfs produceren.
Ten tweede, heeft de laser goede monochromaticity. De golflengtewaaier van licht die door gewone lichtbronnen wordt uitgezonden is zeer breed, en het is geen waar monochromatisch licht. De laser is verschillend, omdat het door bevorderde straling wordt vergroot, zodat zijn alle fotonen het uitzendt precies hetzelfde als de fotonen die door de buitenwereld worden opgewekt, zodat is de golflengtewaaier van de laser zeer smal.
Tot slot heeft de laser goede coherentie. Het lichtgevende mechanisme van gewone lichtbronnen is spontane emissie. Het spontane emissielicht dat door verschillende atomen wordt geproduceerd is verschillend in frequentie, polarisatierichting en propagatierichting, en is wanordelijk; terwijl het laserlicht verschillend is, is zijn werkend mechanisme bevorderde emissie, zo alle fotonen en de fotonen die het van de buitenwereld opwekken zijn hetzelfde ongeacht frequentie, polarisatierichting en propagatierichting.
Daarom is de coherentie van laser zeer goed. Wanneer gebruikt in lichte interferentieexperimenten, is het gemakkelijk om interferentieranden waar te nemen. Bijvoorbeeld, het testapparaat dat gravitatiegolven in 2016 ontdekte gebruikte een Michelson-interferometer, en de gebruikte lichtbron was een laser.